Γενικώς οι θήκες ξεκολλούν όταν υπάρχει κάποιο πρόβλημα με το υπόστρωμα στο οποίο έχουν συγκολληθεί. Τα διάφορα προβλήματα μπορεί να αφορούν είτε τη δομική ακεραιότητα του υποστρώματος, του δοντιού δλδ, είτε τη σχεδίαση της όλης αποκατάστασης από την αρχή.
Προβλήματα με το δόντι
Αυτές οι περιπτώσεις αφορούν συνήθως θήκες που έχουν κατασκευαστεί πριν από σημαντικό διάστημα. Συνήθως δεν έχουν την κατάλληλη εφαρμογή με το δόντι. Αποτέλεσμα αυτού είναι η διείσδυση σάλιου και μικροβίων κάτω από τη θήκη. Σιγά σιγά η “κόλλα” υδρολύεται και εξαφανίζεται και το δόντι να τερηδονίζεται και να “σαπίζει”.
Προβλήματα συνολικής σχεδίασης της αποκατάστασης
Αυτές οι περιπτώσεις αφορούν συνήθως θήκες που έχουν λειτουργήσει για σχετικά μικρό διάστημα, 1-2 χρόνια. Συνήθως το δόντι δεν έχει τροχιστεί σωστά και δεν έχει αποδοθεί το κατάλληλο σχήμα για καλή συγκράτηση της θήκης.
Θήκες με άξονα
Σε απονευρωμένα δόντια συχνά γίνεται ανασύσταση με άξονα και κατασκευή θήκης. Πολλές φορές η θήκη ξεκολλάει μαζί με τον άξονα.
Αντιμετώπιση
Σε κάθε περίπτωση το συμπέρασμα είναι πως η θήκη πολύ σπάνια μπορεί απλά να ξανακολληθεί. Τα δόντια – υπόστρωμα συνήθως πρέπει να καθαριστούν από τερηδόνα και να τους αποδοθεί το σωστό σχήμα με τρόχισμα εκ νέου. Εάν έχει ξεκολλήσει και άξονας η σωστή προσέγγιση είναι να ξανακαθαριστεί η ρίζα από εξειδικευμένο Ενδοδοντιστή και να κατασκευαστεί νέος άξονας. Εφόσον γίνουν όλα τα παραπάνω η παλιά θήκη πλέον δεν θα ταιριάζει στο δόντι γιατί το σχήμα αυτού θα έχει αλλάξει. Οπότε απαιτείται η κατασκευή νέας θήκης.
Εάν επιχειρήσει να ξανακολλήσει κανείς την παλιά θήκη χωρίς να λύσει το πρόβλημα τότε συνήθως αυτή ξεκολλάει σε διάστημα μικρότερο του αρχικού.
Είναι πολύ σημαντικό να τηρούνται κάποιες βασικές προδιαγραφές στην κατασκευή θηκών και η όλη διαδικασία να πραγματοποιείται από κάποιον εξειδικευμένο Προσθετολόγο.
Θα μπορούσε μάλιστα να θεωρηθεί τυχερός κανείς μέσα στην ατυχία του να του ξεκολλήσει μια θήκη. Και αυτό διότι οι περισσότερες από τις θήκες που ξεκολλούν έχουν και πολλά άλλα “σιωπηρά” προβλήματα που δημιουργούν βλάβες μακροπρόθεσμα χωρίς να το καταλαβαίνει ο ασθενής. Κακή μορφολογία και σχήμα είναι μια συνήθης αιτία πρόκλησης μη αναστρέψιμων περιοδοντικών βλαβών που μακροπρόθεσμα μπορεί να οδηγήσουν και σε απώλεια όλου του δοντιού.
