Εξαγωγή & Διατήρηση Οστικής Ακρολοφίας

Πολλές φορές τα δόντια υφίστανται βλάβες που είναι αδύνατον να διορθωθούν. Σε αυτές τις περιπτώσεις το επόμενο βήμα είναι η εξαγωγή και πλέον η διατήρηση της οστικής ακρολοφίας. Αυτό γίνεται με απώτερο στόχο την τοποθέτηση ενός εμφυτεύματος στη θέση του δοντιού που εξάγεται.

 

 

 

Οι εξαγωγές μπορούν να γίνουν με διάφορους τρόπους.

Στόχος μας πλέον είναι η όλη διαδικασία να γίνεται με ήπιους χειρισμούς, όσο το δυνατόν πιο ατραυματικά. Με αυτό τον τρόπο διατηρείται σε όσο γίνεται καλύτερη κατάσταση το οστό γύρω από το δόντι που εξάγεται. Αυτό σε δόντια με πολλές ρίζες επιτυγχάνεται συνήθως με την εξαγωγή κάθε ρίζας ξεχωριστά ώστε να μειωθεί ο χρόνος της επέμβασης και να μειωθεί το οποιοδήποτε μετεξακτικό οίδημα – πρήξιμο. Ταυτόχρονα εξαλείφεται ο πόνος κατά την επέμβαση και μειώνεται κατα πολύ η ταλαιπωρία του ασθενούς.

Για την αποκατάσταση του δοντιού που εξάγεται υπάρχουν διάφορες επιλογές όπως οι οδοντικές γέφυρες και τα εμφυτεύματα.

Περισσότερα για τα εμφυτεύματα μπορείτε να διαβάσετε εδώ. Απαντήσεις στο δίλημμα “Εμφύτευμα ή Γέφυρα” μπορείτε να βρείτε εδώ.

 

 

 

Διατηρηση Οστικης Ακρολοφιας με Μοσχευμα

Προκειμένου να τοποθετηθεί μελλοντικά ένα εμφύτευμα είναι απαραίτητο το οστό να έχει συγκεκριμένες διαστάσεις στη θέση της εξαγωγής. Αυτό είναι επιθυμητό και στην περίπτωση της επιλογής της κατασκευής γέφυρας. Το οστό ιδανικά πρέπει να έχει συγκεκριμένες διαστάσεις και σχήμα ώστε και η μορφολογία της Γέφυρας που αναγκαστικά ακολουθεί το οστό να είναι ιδανική. Διαφορετικά προβλήματα που έχουν σχέση με την κατακράτηση τροφών και μικροβίων, περιοδοντικά προβλήματα φλεγμονών, δυσκολία στον καθαρισμό και παραμορφωμένη αισθητική στην περιοχή της γέφυρας προκύπτουν συνήθως μετά την επούλωση της περιοχής.

 

Αυτά μπορούν σε μεγάλο βαθμό να αποφευχθούν εάν τη στιγμή της εξαγωγής χρησιμοποιηθεί η τεχνική Διατήρησης της Οστικής Ακρολοφίας. Αυτό επιτυγχάνεται με την τοποθέτηση οστικού μοσχεύματος σε μορφή κόκκων στο κενό που προκύπτει όταν εξάγονται οι ρίζες από το οστό της γνάθου. Έχει βρεθεί ότι με αυτή τη μέθοδο διατηρείται σε μεγάλο βαθμό ειδικά το πλάτος του οστού κατά τη διαδικασία της επούλωσης. Το οστικό μόσχευμα διατηρεί τον όγκο στην περιοχή και αποτρέπει τη συρρίκνωση του οστού που παρατηρείται συνήθως αν το οστό αφεθεί να επουλωθεί μόνο του. Σε 4-5 μήνες το μοσχευματικό υλικό έχει απορροφηθεί και στη θέση του ο οργανισμός έχει δημιουργήσει δικό του οστό. Οι διαστάσεις και η ποιότητα του οστού σε αυτή την περίπτωση ευνοεί την τοποθέτηση εμφυτεύματος ή την κατασκευή οδοντικής γέφυρας με σωστή μορφολογία.

Είναι μια διαδικασία με πολύ ήπια μετεγχειρητική περίοδο, χωρίς πόνο ή άλλες ενοχλήσεις για τον ασθενή.